Oeps! Ik trapte er deze week zelf nog in.
Mijn moeder stelde een vraag, ik zei 'nee' en plakte er vervolgens een heel verhaal achteraan.
Alsof ik mezelf moest verdedigen en pas 'nee' mocht zeggen als ik daar een goede reden voor had.
Blijkbaar zitten oude patronen dieper dan ik dacht 😉.
En juist dit is wat ik mijn klanten leer:
Stoppen met uitleggen.
Want elke keer dat je jouw keuze uitlegt, maak je de ander belangrijker dan jezelf.
En dat voel je.
Ik voelde het ook.
Ik wilde liever dat mijn moeder tevreden is met mijn antwoord dan dat ze zich afgewezen voelt of achterblijft met de vraag waarom ik nee zei.
Dus ik gaf uitleg. Verzachtte mijn 'nee'.
En toch… voelde het daarna niet goed.
Ik was degene die achterbleef met een naar gevoel:
🌀 Waarom vertelde ik dit?
🌀 Waarom kon ik niet gewoon alleen 'nee' zeggen?
We zijn massaal opgegroeid met: "Daarom is geen reden.”
Dus wat doen we? Verzachten. Verklaren. Pleasen.
Zeker als we een keuze maken die afwijkt van 'hoe het hoort'.
En wie vergeet je daarmee?
Precies! Jezelf.
Als ik simpelweg “nee” zeg, zonder uitleg te geven:
✔️ voel ik rust
✔️ voel ik zelfvertrouwen
✔️ voel ik me sterk
Er ontstaan geen stemmetjes in mijn hoofd, over het verhaal of de smoesjes die ik heb verteld.
Precies dát is waar mijn cursus over gaat.
Niet hoe je 'nee' zegt.
Niet hoe je mensen tevreden houdt.
Wél hoe je krachtig kiest — zonder die keuze uit te leggen.
Dit is wat je níet hoeft te doen:
✘ Je hoeft geen ruzie te maken
✘ Je hoeft niet eerst ‘sterker in je schoenen te staan’
✘ Je hoeft geen mensen teleur te stellen
✘ Je hoeft je keuze niet begrijpelijk te maken voor de ander
In de cursus:
✔ Waarom “daarom” een goede reden is
✔ Hoe je omgaat met oordelen van anderen
✔ Antwoord op de vraag: “Wat als ik van mening verander?”
✔ Waarom elke keuze zowel pijn als vreugde kent
✔ Waarom alles in het leven een keuze is
Je weet dat je wilt leren kiezen zonder uitleg te geven.
En je weet óók dat je niets hoeft uit te leggen als je besluit het nú te doen.
