Afgelopen donderdag mocht ik een dagje werken als quiz-assistent. Samen met de quizmaster reed ik naar Nieuwkoop om daar een Kerst Bingogo te organiseren.
We waren iets vertraagd vanwege file en kwamen daar om 17:15u aan. We hadden veel op te bouwen en hadden daar 1,5 a 2 uur de tijd voor. We mochten in het restaurant eten dus ook dat ging van onze tijd af.
Ik merkte aan mijn collega dat hij niet relaxed zat. Hij had zijn bord in 10 minuten leeg en zat onrustig te schuiven op zijn stoel. Ik merkte aan alles dat hij snel door wilde met opbouwen.
Ik zei: 'Ga maar, doe je ding.'
Hij stoof weg en kwam even later terug om zich te verontschuldigen en zei: 'Doe maar rustig aan hoor, je hoeft niet te haasten.'
Ik merkte aan mezelf dat ik toch heel gehaast had gegeten en dat ik zijn energie wellicht overnam. Ik voelde me toch ergens opgejaagd.
De situatie zette me aan het denken. Ik ben namelijk in veel gevallen zelf degene die erg gehaast is. Ik merk dat bijvoorbeeld aan wandelen, haren kammen, tanden poetsen, was vouwen e.d. Na zo'n activiteit voel ik me regelmatig uitgeput.
Toch had ik het in deze situatie niet zo erg, of in elk geval niet erger dan dat hij het had, want het viel me meteen op hoe gehaast hij was. Als ik zelf ook nog in die gehaaste flow had gezeten was het me vast niet opgevallen.
Ik dacht aan de uitspraak van Louise Hay: Wat je vervelend vind aan een ander, doe je jezelf en anderen aan.
Ik weet van mezelf dat ik vaak gehaast ben, dat is niet nieuw voor me. Ook dat ik dat op anderen kan projecteren. Ik heb een hekel aan getreuzel, en kan best ongeduldig zijn in mijn verwachtingen van anderen. Als ik iemand iets vraag om te doen, verwacht ik eigenlijk dat het METEEN gebeurt en niet uren of dagen duurt. Anders doe ik het alsnog wel zelf.
Daar werd het interessant. Want als ik getreuzel ook vervelend vind aan anderen, hoe doe ik dat mezelf en anderen dan aan?
Dat was me niet zo 1-2-3 duidelijk. Het voelde namelijk enorm tegenstrijdig om zowel haasten als treuzelen vervelend te vinden.
Ik gooide die vraag in ChatGPT en die vertelde me het volgende:
Het lijkt tegenstrijdig, maar in werkelijkheid is het één wond die jou triggert op twee manieren. Kortgezegd: Je hebt een verstoorde relatie met tempo/beweging/snelheid.
Dat verbaasde me eigenlijk niet, want ik heb vaak genoeg gesprekken met mijn psycholoog gehad over dat TIJD altijd al iets met me doet. Ik kon er alleen nooit de vinger opleggen wat dan precies.
ChatGPT:
Je raakt geïrriteerd door beweging die je niet zelf reguleert.
* Als iemand te snel gaat, voel je je achtergelaten/overvraagd.
* Als iemand te langzaam gaat, voel je je vastgezet/opgehouden.
Je hebt het gevoel dat jij je tempo moet aanpassen om oké te zijn voor anderen (100% pleasegedrag, by the way).
Ook dit verbaast me niet. Dit is inderdaad hoe ik me vaak voel. Maar de vraag is: Wat is dan mijn tempo?
Ik was hier vandaag over aan het schrijven en ik merkte op dat er momenten zijn dat ik mezelf rem in mijn tempo. Bijvoorbeeld met posten op Instagram. Ik heb soms meerdere ideeën per dag en zeg dat tegen mezelf: 'Strategisch gezien niet handig, dan wordt het een overkill aan content. Ik kan een deel hiervan beter later posten.'
Alleen die later komt vaak niet. Want dan voel ik het niet meer. Ik wil posten vanuit intuïtie. Spontaan en op het moment dat het in me opkomt. Dat werkt voor mij. Als ik op andere momenten post, voelt het vaak geforceerd, als "moeten" en is het niet vanuit flow.
Dat betekent wel dat ik soms meerdere ideeën per dag heb en op anderen dagen geen ideeën.
Ik vraag me wel steeds vaker af: 'Hoe erg is dat?'
Ik begin op te merken dat de businesscoaches die ik volg zich ook niet aan die regeltjes houden. De ene deelt vooral in promotieperiodes en is soms weken of maanden stil in de tussentijd. De ander deelt verschillende promoties door elkaar, van carddeck tot live-dag en van jaartraject tot Bali-retreat.
Het is niet iets wat mij stoort bij hen, dus misschien mag ik de regels die ik mezelf opleg loslaten en lekker drie keer per dag gaan posten als ik verhalen heb die ik wil delen vanuit intuïtie.
Ik mag mijn eigen tempo vinden en ook hierin stoppen met pleasen en mezelf wegcijferen.
Wil jij ook stoppen met pleasen en jezelf weer op één zetten?
Check, via de knop hieronder, alles over de cursus die ik aan het maken ben.
